Column: Grüne Woche

Dat de minister van LNV de tijd neemt om die beurs te bezoeken en samen met haar Duitse collega de beurs over gaat, is van belang voor de exposanten die daardoor ook in de Duitse media weer meer aandacht kunnen krijgen. Die ambassadeursrol vervult minister Schouten dan ook prima.

Landbouwmodel failliet

Voor mij is het een groot vraagteken wat al die boerenbestuurders en aanverwanten te zoeken hebben op de Grüne Woche. Wat kun je op de Grüne Woche wél aan inhoudelijke argumenten naar voren brengen wat je in Nederland níet zou kunnen? Dat ontgaat mij volkomen.

Natuurlijk, er lopen ook Kamerleden gezellig rond die de Duitse minister vertellen dat het Nederlandse landbouwmodel failliet is. En er lopen ambtenaren die in het gevolg van de minister van LNV mee zijn. Als je mazzel hebt, kun je met die ambtenaren op de Grüne Woche heel even een paar woorden wisselen. Maar dat kan op de nieuwjaarsborrel van het ministerie ook en daar lopen er meer.

'Enfant terrible'

Je kunt ambtenaren, volgens mij, ook bellen, mailen of appen. Ondanks dat ik vaak scherp ben en mijn ongenoegen over beleidszaken regelmatig kenbaar maak, zijn zelfs voor een enfant terrible als ik, ambtenaren bereikbaar en reageren ze professioneel. Iets waar ik dan ook respect en waardering voor heb. Dus voor dat 'noodzakelijke' contact hoef je niet in Berlijn te zijn.

Natuurlijk het is leuk om op de foto te kunnen met de minister en het lijkt er sterk op dat het vooral gaat om zelf gezien te worden en een leuk, gezellig samenzijn te hebben met mensen die je toch al zeer vaak op allerlei plekken in Nederland treft.

Ik zou zeggen, als je als bestuurders een keer een uitje wilt, doe dat vooral. Ga gezellig uit eten in Nederland. Als je als bestuurder graag een keer in beeld komt, doe dat dan met wat je bereikt voor boeren en boerinnen. Daarvoor heb je de Air Miles van de Grüne Woche niet nodig. Beter voor milieu en kost minder geld. In veel gevallen boerengeld.