Geplande bufferzones Zeeuws stikstofplan zorgpunt voor ZLTO
Verhage noemt de strategische aanpak stikstof, die Gedeputeerde Staten van Zeeland vorige week lanceerden, nog ‘redelijk vaag’. „De visie is vrij abstract en weinig concreet. Hierdoor is nog heel lastig te zeggen wat de precieze impact zal zijn op de Zeeuwse boeren. Dat zal pas duidelijk worden bij de verdere uitwerking van deze visie. Feit is wel dat het bijdragen aan stikstofreductie en robuustere natuur waarschijnlijk niet positief is voor de sector”, zegt Verhage.
Bufferzones rond Natura 2000-gebieden
De ZLTO-bestuurder is onder meer bezorgd over de bufferzones die de provincie wil gaan instellen rond Natura 2000-gebieden. Hierdoor moeten de grootste directe stikstofbronnen zoveel mogelijk worden weggenomen. „Het is waarschijnlijk dat deze zones gecreëerd zullen worden rond de twee belangrijkste natuurgebieden van Zeeland: de Kop van Schouwen en de Manteling van Walcheren. Maar ook dat is nog niet zeker, daarnaast is de omvang van de bufferzones nog niet bekend. Het gevaar is echter reëel dat akkerbouwers in deze bufferzones hun bemesting moeten aanpassen, en minder drijfmest mogen uitrijden. Onze insteek is dat dit altijd op basis van vrijwilligheid moet gebeuren. Tegenstrijdig hierbij is overigens wel dat de inzet van drijfmest past binnen het principe van kringlooplandbouw, dat de provincie Zeeland onderschrijft.”
Verhage vreest dat het verder versterken van de natuur ook inhoudt dat het oppervlak aan natuur wordt uitgebreid. „En dat betekent in de praktijk al snel dat landbouwgrond zal moeten worden ingeleverd. Ook hierbij is het belangrijk dat dit alleen op basis van vrijwilligheid hoeft te gebeuren.”
Vinger aan de pols
De provincie wil ook meer gaan meten, en vanaf volgend jaar een Zeeuws monitoringsnetwerk stikstof instellen. Verhage benadrukt dat het wel cruciaal dat dit meten op de juiste manier en op de juiste plaats gebeurt. „Zeker als de meetresultaten de basis gaan vormen voor beleid. Belangrijk is daarnaast dat niet alles op het bordje van de agrarische sector komt; ook andere sectoren - bijvoorbeeld het toerisme - moeten bijdragen aan het oplossen van de problematiek. Wat dat betreft, en als het gaat om de andere genoemde punten, zullen wij als ZLTO de vinger aan de pols houden. We blijven in gesprek met de provincie over de verdere uitwerking van deze visie.”
Unieke situatie
De strategische aanpak stikstof van de Provincie Zeeland werd vorige week gelanceerd. Uitgangspunt van de provincie is dat alle sector er samen voor gaan zorgen dat de stikstofdepositie omlaag gaat, en de kwaliteit van de natuur verbetert. Hierbij wordt zoveel mogelijk een gebieds- of sectorgerichte aanpak gehanteerd. Bij een gebiedsgerichte aanpak probeert de provincie om de koppeling te leggen met andere ontwikkelingen en plannen, zoals het Klimaatakkoord, de energieopgave en het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid.
Zeeland verkeert volgens de provincie in een unieke situatie, doordat de provincie juist stikstof im- in plaats van exporteert. Deze stikstof komt vanuit het buitenland en via de scheepvaart. Daarnaast zorgt het feit dat Zeeland een echte akkerbouwprovincie is met een groot aandeel industrie en weinig intensieve veehouderij ervoor dat er minder mogelijkheden zijn om de stikstofdepositie omlaag te brengen.
Tekst: Ank van Lier
Beeld: Ellen Meinen