Carol in Kamerland - Om te huilen

Op een dag in juli barste een boer op het Malieveld in huilen uit. De boeren protesteerden weer eens op verschillende plekken in het land, waaronder Den Haag. De huilende boer deed mij denken aan iemand die zich telkens opnieuw uitvindt om aan de nieuwste eisen van zijn geliefde te voldoen. Maar die geliefde wil helemaal niet dat haar partner zich aanpast; ze wil van hem af, ze wil hem gewoon kwijt.

Dat durft ze (nog) niet te zeggen en daarom verzint ze telkens weer andere liefdeseisen die steeds moeilijker waar te maken zijn; in de hoop dat het haar partner na verloop van tijd allemaal te veel wordt en afhaakt. Maar die partner haakt niet af want hij is flexibel en is een doorzetter. En dan doorziet de partner van stavast zijn geliefde: wat hij ook doet, het zal nooit genoeg zijn; hij wordt gewoon weggestuurd. Dit pijnlijke inzicht trekt natuurlijk heel veel tranen. Die huilende boer op het Malieveld zou weleens een vergelijkbaar inzicht gehad kunnen hebben.

Hand en tand

Tegen deze dramatische relationele breuk had Caroline van der Plas zich al te weer gesteld toen ze een dag voor de boerenprotesten op 6 juli te gast was bij Sven Kockelmann in zijn NPO Radio 1-programma 1-op-1. Ze zei: „Wij zullen ons met hand en tand verzetten tegen het wegjagen van onze boeren uit Nederland. De boeren gaan naar Den Haag om te vechten voor hun bestaansrecht; zij vechten ook voor de toekomst van hun kinderen.”

„Als we doorgaan, gaat de hele zooi naar de klote”, kon die boer op het Malieveld nog net uitbrengen voordat zijn stem brak. De immer strijdbare Caroline van der Plas stak op het Haagse protestveld de huilende boer, maar ook alle andere boeren, een hart onder de riem. Ze zei: „De grootste opgave van deze wereld is voedselzekerheid. En wij hebben boeren die dat voedsel kunnen maken: goed, veilig, betaalbaar, altijd beschikbaar voedsel met de laagste ecologische voetprint van de wereld. Ik ben knetter trots op jullie dat jullie weer met z’n allen hier staan.” En ze zei ook: „Vlak voor de verkiezingen toen werd gezegd, ja wat kun je nou met 1 zetel? Nou met 1 zetel kunnen we heel veel.”

Deadline

Ja, je zou het bijna vergeten; alweer maanden geleden hebben we verkiezingen gehad en er moet ook nog een kabinet geformeerd worden. Caroline gaat het allemaal veel te langzaam. In de Kamer heeft ze daarom al verschillende keren gepleit voor een minderheidskabinet want dat formeert sneller en leidt volgens Caroline ook tot de benodigde bestuurlijke vernieuwing: meer dualisme en meer recht doen aan álle kiezers. Verder pleit ze voor een deadline voor de formatie, net zoals in Israël: „Wordt de deadline niet gehaald, dan moeten er nieuwe verkiezingen komen.” En dat heeft Caroline slim bedacht want formaties duren nog weleens lang in Nederland en voor de BoerBurgerBeweging zouden nieuwe verkiezingen een mooi geschenk zijn.

Want intussen zou, volgens de peiling-update van Maurice de Hond op 25 juli, de BBB al gegroeid zijn naar 6 zetels; het hoogste aantal BBB-zetels ooit. En waarschijnlijk wordt BBB nog groter dan die 6 want steeds meer CDA-boeren stappen naar verwachting over naar BBB omdat het langzaam bij ze begint door te dringen dat het CDA als de boerenpartij van oudsher, niet meer voor ze opkomt en de relatie met de Nederlandse boer stukje bij beetje verbreekt.…En dat is eigenlijk ook weer om te huilen.