Muskusratten in Zeeland nemen sterk toe, mogelijk extra velduren voor bestrijding

De muskusrat is een exoot die rond 1946 naar Nederland is verhuisd. Ze hebben hier vrijwel geen natuurlijke vijanden. De knaagdieren tasten met hun graafwerk de stabiliteit van dijken, oevers en wegen aan en dat is gevaarlijk voor onze veiligheid. Ook eten ze van landbouwgewassen zoals maïs, granen, gras en suikerbieten. Doordat muskusratten zich ook nog razendsnel voortplanten, met zo’n twintig nakomelingen per jaar, vormden ze al snel een plaag. Het bestrijden van de muskusrat is een kerntaak van het waterschap, maar het werk is pas de afgelopen vijftien jaar succesvol.

Terugdringen

Rond de eeuwwisseling werden er in Nederland ruim 400.000 muskusratten gevangen. In 2020 waren dat er bijna 48.000. Sinds 2015 (3.188 muskusratten) is er in Zeeland ook een daling van het aantal vangsten. Maar waar er in 2019 2.177 muskusratten werden gevangen, was dat aantal vorig jaar (4.936) ineens weer meer dan verdubbeld. Daarmee gaat Zeeland tegen de landelijke trend in.

Omdat de Unie van Waterschappen al in maart 2019 bepaalde hoe de overlast van muskusratten de komende jaren aangepakt moest worden om in 2033 de dieren terug te dringen tot aan de landsgrens, wil het waterschap Scheldestromen de dieren nu actiever gaan bestrijden. Het team van vijftien bestrijders, met een werkgebied van ongeveer 14.000 kilometer oever, wordt dit jaar uitgebreid naar twintig.

„Over dit voorstel moet onze algemene vergadering op 2 juni nog wel een besluit over nemen”, aldus woordvoerder Janneke la Gasse. Daarmee is tot 2028 een forse investering van ruim 1,3 miljoen euro extra gemoeid. Het waterschap krijgt wel een solidariteitsbijdrage van 244.000 euro per jaar van de andere waterschappen die niet met het bewaken van landsgrenzen te maken hebben.

Zeeuws-Vlaanderen

Zeeland is verdeeld in zestien vanggebieden. In negen gebieden worden – binnen de norm - minder dan vijftig muskusratten per jaar gevangen. In andere delen van de provincie groeit de populatie hard en worden er honderden er jaar gevangen. Vooral in west- en midden Zeeuws-Vlaanderen stijgen de aantallen erg snel, maar ook in de zak van Zuid-Beveland en op Walcheren worden nog grote aantallen muskusratten aangetroffen. Landelijk wordt geëxperimenteerd met verschillende opsporingstechnieken zoals de inzet van speurhonden, slimme vangkooien, drones en de nieuw ontwikkelde (e)DNA-methodes. Zeeland heeft meegedaan met verschillende proeven, maar moet eerst de populatie verminderen.