Stroperige rechtbank zet mestverwerker met rug tegen de muur
Het doel van Agro America is om, met gebruik van de nieuwste technieken, zoveel mogelijk mineralen om te zetten in hernieuwbare producten die ergens anders kunnen worden toegepast. Daartoe verwerkt ze de verse mest van 75 varkenshouders uit de regio. Om aan de stijgende vraag naar mestverwerking te voldoen hebben vader en zoon Willems in 2015 bij de provincie een omgevingsvergunning aangevraagd om de jaarlijkse verwerkingscapaciteit uit te breiden van 80.000 naar 450.000 M³. In april 2021 heeft de provincie heeft deze vergunning afgegeven. Hierop is een bezwaar ingediend, die vervolgens is afgewezen. De bezwaarmaker tekende tegen dit besluit echter beroep aan bij de rechtbank.
Ruim één jaar wachten
Inmiddels wachten vader en zoon Willems al ruim een jaar op de zittingsdatum. „Vooruitlopend op de definitieve vergunningverlening heeft de provincie ons toestemming verleend om tijdelijk meer mest voor de export te kunnen verwerken. Echter door het ongewild lange wachten, heeft het woordje ‘tijdelijk’ nu ook een juridische lading gekregen. In de ogen van de bezwaarmaker is de strekking van het woordje ‘tijdelijk’ inmiddels verstreken en heeft hij de provincie gevraagd om handhavend tegen ons op te treden. En de afdeling ‘handhaving’ van de provincie voert dit nu uit. De communicatie over deze kwestie met het provinciebestuur verloopt niet soepel”, legt Henk Willems desgevraagd uit.
Statenvragen
De kwestie heeft ook de aandacht van provinciale staten. In vragen aan Gedeputeerde Staten van Limburg stelt Nick Vincken van de Fractie Samen voor Limburg (SVL) dat zijn fractie met verbazing en verontrust kennis heeft genomen van de op handen zijnde sluiting van het mestverwerkingsbedrijf Agro America. Volgens Vincken is dit bedrijf innoverend op het gebied van mestverwerking en verwerkt de drijfmest afkomstig van 75 regionale varkensbedrijven. SVL wil weten welke vergunningsperikelen dermate zwaarwegend/belangrijk zijn dat het bedrijf nu met sluiting wordt bedreigd? Ook wil ze weten of het College hierover met de betreffende ondernemers heeft gesproken. Verder vraagt SVL of het College in het kader van de huidige stikstofproblematiek de potentie van dit soort bedrijven en hun bijdrage in de ‘stikstofcrisis’ juist als een kans ziet?
Lang verhaal
In een toelichting op de ontstane problematiek verklaren vader Theo en zoon Henk Willems desgevraagd: „We zijn al sinds 2015 bezig om de noodzakelijke vergunningen voor de uitbreiding naar een maximale verwerkingscapaciteit van 450.000 m3 te realiseren. Naast de grotere verwerkingscapaciteit realiseren we met toepassing van de nieuwste technieken gelijktijdig een nog efficiënter verwerkingsproces met minder emissies. Echter om onze plannen daadwerkelijk te kunnen realiseren wil de bank zekerheid over de vergunningverlening. Door de procedures kunnen we die nog niet geven. De provincie heeft de vergunning in april 2021 afgegeven. Vervolgens is er een bezwaar/zienswijze ingediend. Die is afgewezen. De bezwaarmaker tekent vervolgens beroep aan tegen dit besluit bij de rechtbank. We wachten inmiddels al ruim één jaar op een zittingsdatum”, verzucht Theo Willems. Zoon Henk vult aan: „Als we noodgedwongen moeten stoppen heeft dat niet alleen voor ons grote gevolgen, maar ook voor de 75 varkenshouders die via ons constant hun (verse) mest afzetten. Door regionale problemen in de mestverwerkingscapaciteit wordt het steeds moeilijker mest te kunnen afzetten.”
Tekst: Guus Queisen
Opgegroeid op een gemengd agrarisch bedrijf op een typisch Zuid-Limburgse carréboerderij. Na een financieel/economische opleiding en diverse functies sinds 1985 in deeltijd en sinds 1996 fulltime op freelance basis actief in de landbouwjournalistiek. Volg kritisch alle ontwikkelingen die (in-)direct aan de agrarische sector gerelateerd zijn. Bij Agrio werkzaam voor zowel de papieren als de digitale uitgaven van: Stal en Akker, Pigbusiness, Melkvee en Akkerwijzer.
Beeld: Susan Rexwinkel Agrio archief
Bron: Provincie Limburg