Watersnood laatste duwtje bedrijfsovername

Tot voor enkele jaren borrelde bij Elke Thijssen nooit de gedachte op om het ouderlijk bedrijf over te nemen. Lange tijd wist ze niet wat ze eigenlijk wilde. Zo wisselde ze drie keer van opleiding, om uiteindelijk af te studeren in een project- en eventmanagement opleiding. De laatste jaren werkte ze op de verkoop- en marketingafdeling van een internationale fitnessketen. Pas in 2018 kwam de melkveehouderij van haar ouders op haar netvlies toen ze ‘De Bourgonderie’ startte. „Ik wilde de staldeuren opengooien en mensen inzicht geven in ons werk. Dit door de organisatie van workshops, bijeenkomsten en kleine evenementen. Uiteindelijk haalde ze daar zoveel voldoening uit, dat ze begin dit jaar in overleg met haar ouders en broer besloot in het diepe te springen.

Overstromingen

De knop ging pas volledig om tijdens de overstromingen in juli 2021. De dijk van het Julianakanaal nabij hun boerderij stond volgens de waterspecialisten op doorbreken. Later bleek dat sprake was van een breuk in een onbekende leiding, waar het water uitstroomde. „We hadden ons jongvee reeds geëvacueerd. We stonden op het punt om ook de koeien naar een veilige locatie te brengen. Dit was echter niet nodig. Bij een blik in de stal, naar de lege jongveeafdeling brak iets in mij. Dat was voor ons allemaal een emotioneel moment. Zo zou de stal dus uitzien als mijn ouders, bij gebrek aan een opvolger, met hun bedrijf zouden stoppen. ‘Iets in mij zij: ‘Dat nooit’. Toen stond voor mij vast dat ik het ons familiebedrijf wilde voortzetten. Mijn ouders, mijn broer, ik en onafhankelijk adviseur hebben toen gezamenlijk aan tafel gezeten om alles te bespreken. Uiteindelijk besloten we tot de oprichting van een maatschap waarin naast mijn ouders ook mijn broer en ik in participeren. We zijn onder meer overeengekomen dat ik vanuit het bedrijf een financiële vergoeding krijg en met de rest mijn vermogen in het bedrijf opbouw.” Mijn broer heeft niet de ambitie het bedrijf over te nemen. Hij heeft een fulltime baan buitenshuis. Hij is goed technisch onderlegd en verzorgt zo alle voorkomende technische werkzaamheden op het bedrijf.

Twee dagen

„Ik werkte al een tijdje twee dagen per week op de boerderij voordat ik dit voorjaar mijn baan volledige opzegde. Sindsdien werk ik fulltime hier op het bedrijf. Samen met mijn vriend Joost woon ik in het dorp. Op termijn willen we hier komen wonen. Dat werkt toch wel handiger. Joost heeft geen agrarische ambities. Hij steunt me wel in mijn plannen en helpt waar nodig.” Elke onderstreept dat ze de bedrijfsovername zeker niet doet om haar ouders te plezieren. „Dat zou geen goede reden zijn. Natuurlijk zou ik het jammer vinden als het familiebedrijf van mijn ouders, mijn grootouders, verloren zou gaan. Maar daarom doe ik het niet. Zie je het boer-zijn louter als werk, dan is het niet voor je weggelegd. Ik doe het omdat er niks mooiers is dan grazende koeien tegen een strakblauwe lucht, gezonde kalfjes en omdat ik de vrijheid van mijn ouders krijg om het op mijn manier te doen.”

Evenementen

Haar opgedane marketingopleiding en kennis zet ze in om mensen naar hun bedrijf te trekken. Zoals ‘de wei op’. Een evenement als de koeien voor het eerst in het jaar naar buiten gaan. Na ruim 350 toeschouwers in het eerste jaar groeide de belangstelling aanzienlijk. Dit jaar bezochten ruim 700 personen het schouwspel dat inmiddels steeds in het eerste weekend van april op de agenda staat. „Het is geen opendag zoals op andere plekken met stands van agrarische bedrijven. Nee, het is puur gericht op burgers, met diverse activiteiten voor jong en oud. Iedereen is welkom.” Wat bij de evenemententak ook een rol speelt is dat vader Peter eerder een schuur ombouwde tot een westernsaloon. In eerste instantie alleen voor het feest voor zijn 40-jarig jubileum als boer. Maar inmiddels is deze dusdanig verbeterd en ingericht dat deze nu dienst doet als ontvangstruimte. Daarnaast beschikt de familie nog over een vergaderruimte.

Deze tak functioneert onder de naam ‘De Bourgonderie’. Doel is om burgers naar het bedrijf te halen. De Bourgonderie is onderdeel van Ptree Holstein. „Door ons bedrijf open te stellen voor publiek, willen wij iedereen inzicht geven in het boerenleven en het moderne melkveebedrijf. Van educatieve rondleidingen tot workshops en vergaderingen.” Evenementen op en rondom het melkveebedrijf vindt Elke leuk, maar de koeien blijven de hoofdtak, onderstreept ze. Ik wil bovendien niet iedere dag mensen op ons erf.”

Toekomst

Waar Elke met haar bedrijf uiteindelijk naar toe wil staat nog niet vast. Wel denkt ze aan het meer integreren van activiteiten voor derden op ons bedrijf. Op langere termijn denkt ze aan het vervangen van de bijna 35 jaar oude ligboxenstal. „Binnen een periode van vijf jaar wil ik duidelijk hebben hoe ik het bedrijf uiteindelijk wil voortzetten. Mijn ideaalbeeld is om hier een vrijlevenstal te realiseren, daarbij lopen de koeien los op drainagezand. Dit naar voorbeeld van Heerlijkheid Linde in Schalkhaar.” Voorlopig zullen de investeringen zich beperken tot bijvoorbeeld nieuwe drinkwatervoorzieningen of aanpassingen aan de ligboxen. „Het is zaak om alles op en rondom het bedrijf in goede staat te houden. Rode draad is dat de koe vertoeft in een omgeving waarin ze zich goed voelt.”

Veel leren

Elke heeft geen rundvee/agrarisch gerelateerde opleiding genoten. En ondanks haar leeftijd is ze pas sinds enkele maanden lid van het LAJK-Zuid-Limburg. „Ik moet dus veel zelf leren. Dit doe ik via cursussen, workshops, zelf informatie vergaren en overal mijn oren en ogen goed de kost te geven. Zo volgde ik onder andere een workshop klauwbekappen. Niet dat ik dit zelf ga doen, maar zo leer ik wel waar je bij de koeien op moet letten. Met die insteek ga ik ook een cursus insemineren volgen. Maar uiteindelijk leer ik het meeste in de praktijk hier op het bedrijf.”

Samenwerken

Wat Elke in het bedrijfsovernameproces heel belangrijk vindt, is de communicatie met de andere maatschapsleden. Zo vindt ze het heel essentieel om ook op detailniveau zaken goed te bespreken. „Mijn vader heeft vaker tal van zaken in zijn hoofd hoe iets gedaan moet worden. Onbewust denkt hij dat ik die dan ook heb. Ik kan echter geen gedachte lezen. Ik neem hem dit niet kwalijk. Hij heeft immers jarenlang zonder mij in de stal gelopen. Een andere aanpak kan mogelijk óók tot een goed of zelfs beter resultaat leiden.” Wat volgens Elke ook essentieel is, is een duidelijke werkverdeling. Zo is Elke geen echte fan van werkzaamheden met de tractor. Het liefst vertoeft ze tussen het vee. Maar als het moet springt ze er toch op. Ze is vastberaden de overname tot een succes te maken. „Je moet doen waar je hart ligt. En bij mij is dat hier, tussen de koeien. Daar komt niemand tussen.” besluit Elke Thijssen.